Verwennen betekent dat je iets doet voor een kind dat hij zelf allang kan of hem iets geeft dat niet nodig is. Bijvoorbeeld helpen met aankleden als een kind dat heel goed zelf kan. Of blijven voeren terwijl dat eigenlijk niet hoeft.

De nodige zorg
Een baby is nog voor honderd procent afhankelijk van de zorg van anderen en kan nog niets zelf. Dus kan hij niet verwend worden. Als hij huilt is er iets met hem aan de hand. Misschien voelt hij zich eenzaam of heeft hij honger en pijn. Het is altijd goed om daar op in te gaan, dat heeft niets met verwennen te maken. Je kunt geen overbodige aandacht aan hem geven en een baby is daar ook niet op uit.

Het enige dat voor een baby telt, is dat hij krijgt wat hij echt nodig heeft. Hij laat dit weten door op verschillende manieren te huilen. Door op vaste tijden dingen voor een kind te doen, raakt hij aan iets gewend. Bijvoorbeeld altijd voorlezen voor hij gaat slapen, op vaste tijden spelen of naar het park gaan. Het worden vaste gewoonten en reken op protest wanneer je het een keer niet doet. Vaste gewoonten geven een kind houvast. Dat is gewenning, maar niet verwennen.

Grens tussen lief zijn en verwennen
Het is helemaal niet slecht om je kind eens te trakteren op een ijsje, samen leuke dingen te gaan doen of veel aandacht voor hem te hebben. Je bent dan gewoon zorgzaam en het resultaat is een vrolijk en tevreden kind. ‘Verkeerd’ verwennen gebeurt bijvoorbeeld bij een gebrek aan regels en afspraken in huis of je kind overladen met liefde, ongeacht hoe hij zich gedraagt. Natuurlijk kun je je kind ook verwennen met materiële zaken. De grens tussen verwennen en ‘verpestend’ verwennen is heel subtiel en gemakkelijk te overschrijden.

Het gaat er dan niet om hoeveel je kind krijgt, belangrijker is de manier waarop. Het is niet aan te raden je kind altijd direct te geven waar hij om vraagt en al helemaal niet om dat alsnog te doen als hij een tijdje zeurt. Wanneer je kind met een cadeautje beloond wordt als hij iets goeds gedaan heeft (bijvoorbeeld dapper geweest bij de dokter) schept dat een gevoel van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. Positief gedrag wordt beloond!

Ontwikkeling
Als een kind in alles zijn zin krijgt en je te veel voor hem blijft doen kan dat nadelig zijn. Je ontneemt hem de kans om dingen te leren die bij zijn ontwikkeling passen. In extreme gevallen is verwennen zelfs een vorm van verwaarlozing, omdat een kind zo geen kans krijgt om zich normaal te ontwikkelen. Kinderen moeten leren op hun beurt te wachten, zichzelf te vermaken, zich aan te kleden, zelf te eten en in hun eigen bed te kunnen slapen. Als ze daar geen kans voor krijgen, blijven ze een baby in het lijf van een groter kind.

Natuurlijk hebben peuters vaak dat soort buien, maar die horen bij de peuterpuberteit. Als kinderen altijd hun zin krijgen leren ze niet met frustraties omgaan. Bij het minste of geringste raken ze van slag. Door kinderen van jongs af aan frustraties te gunnen die bij de ontwikkeling van het moment passen maak je een kind sterk.

Ik heb mijn kind altijd verwend, kan ik er nog iets aan doen?
Gelukkig wel! Als je kind nog klein is, kun je gewoon beginnen door de oude patronen te doorbreken en de verkeerde manier van verwennen af te schaffen. Kleine kinderen nemen het nieuwe patroon vaak snel over. Bij wat oudere kinderen is het verstandig een verklaring te geven voor de veranderingen die hen behoorlijk kunnen frustreren. Even doorbijten dus…

Intuïtie
Als je goed op je kind let en met hem meegroeit, merk je het verschil tussen dingen die hij echt nodig heeft en die overbodig zijn. Ga ook af op je intuïtie. Bij een jonge baby ga je meteen kijken als hij huilt, maar vanaf een maand of negen kun je best even wachten en aanzien of hij uit zichzelf stil wordt.